Młodzi dorośli w Polsce
Warto zwrócić uwagę na to, jaką metodę zastosowano w badaniach. Jako młodych dorosłych określono osoby, które ukończyły 25 lat, ale nie przekroczyły 34 roku życia. Oznacza to, że w większości są to osoby, które ukończyły już studia i większość z nich funkcjonuje już na rynku pracy.
Statystyki Eurostatu mówią nam, że 43,9 proc. osób spełniających powyższe kryteria mieszka z rodzicami. O ile już same liczby wyrażone procentami mogą robić wrażenie, to jeszcze dobitniej zadziała wyliczenie, z którego wynika, że problem ten dotyczy około 2,4 mln młodych Polaków.
W badaniach statystycznych pominięto osoby, które mimo iż mieszczą się w przyjętym kryterium wiekowym, wciąż zamieszkują w akademikach lub koszarach. Oznacza to, że do tej i tak dość już wysokiej liczby, należałoby doliczyć jeszcze spory odsetek obecnych studentów i żołnierzy, którzy przed podjęciem nauki lub służby nie mieszkali samodzielnie.
Polska na tle Europy
Choć dane statystyczne dotyczące młodych Polaków nie wyglądają najlepiej, okazuje się, że są kraje, w których sytuacja wygląda jeszcze gorzej. To między innymi Serbia, Chorwacja, Macedonia, Słowacja i Bułgaria, ale też również choćby Portugalia, Malta, Grecja i Włochy. Problem ten nie dotyczy zatem wyłącznie krajów postkomunistycznych. W większości z wyżej wymienionych państw 50 proc., a nawet więcej młodych ludzi, wciaż mieszka przy rodzicach. Rekord należy do Chorwacji, której jest to aż 62,4 proc.
Po drugiej stronie wykresu znajdują się przede wszystkim państwa nordyckie, w których zaledwie kilka procent młodych dorosłych nie mieszka samodzielnie. W Szwecji jest to 6,4 proc., w Norwegii 5,5 proc., w Finlandii 4,8 proc. a w Danii 4,0 proc.
Główne powody mieszkania z rodzicami
Przynajmniej częściowo różnice między wspomnianymi powyżej krajami wynikają z zamożności. Nie jest to jednak jedyne kryterium. Wiele zależy tu od zachęty ze strony państwa, dla którego zakładanie przez młodych ludzi nowej rodziny jest jedną z sił napędowych gospodarki. Dotyczy to nie tylko budownictwa, ponieważ nowe mieszkanie trzeba wyposażyć i umeblować. Programy pomocowe mogą być tu zatem ważnym czynnikiem.
Powodów różnic można szukać również w kwestiach antropologicznych, ponieważ północnoeuropejski model rodziny różni się od południowego. Jednak są to już kwestie, które wymykają się badaniom Eurostatu.