Odmowa lokalizacji inwestycji
We wrześniu 2019 roku Rada Miasta Kielce odmówiła lokalizacji inwestycji mieszkaniowej jednemu z deweloperów. Miała to być budowa czterech budynków wielorodzinnych z podziemnymi garażami na osiedlu domów jednorodzinnych. Konsultacje odbyły się w lipcu 2019 roku. Planowana inwestycja miała być zgodna z zapisami studium uwarunkowań, a także lokalnymi standardami urbanistycznymi, które zostały przyjęte w kwietniu 2019 roku.
Inwestor zaskarżył decyzję radnych
Inwestor postanowił zaskarżyć decyzję kieleckich radnych. Powołał się na zapisy „Ustawy z dnia 5 lipca 2018 roku o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących".
Według dewelopera uchwała zawierała jedynie krótkie i niewystarczające uzasadnienie odmowy. Z dokumentu nie wynikało jednoznacznie, co było powodem odmownej decyzji wobec ustalenia lokalizacji konkretnej inwestycji mieszkaniowej. Deweloper zaznaczył, że nie istnieje żaden dowód na to, że w Kielcach potrzeby mieszkaniowe mieszkańców są zaspokojone. Lokalizacji inwestycji miały sprzeciwiać się osoby mieszkające na terenach sąsiadujących z planowaną inwestycją.
Rada miasta w odpowiedzi na skargę powołała się m.in. na dwie opinie. Jedną z nich wydała gminna komisja urbanistyczno-architektoniczna. Według niej planowana zabudowa wielorodzinna odbiegałaby znacznie od już istniejącej zabudowy jednorodzinnej. To natomiast naruszałoby ład przestrzenny.
Drugą opinię wydał świętokrzyski państwowy wojewódzki inspektor sanitarny. Według niej inwestycja mogłaby znacząco pogorszyć warunki życia mieszkańców sąsiednich terenów.
WSA uznał odmowę za nieważną
WSA potwierdził, że to radnym pozostawia się podjęcie uchwały – bez względu na to, czy jest ona pozytywna, czy negatywna dla inwestora. Rada podczas wydawania dokumentu może uwzględnić również inne przesłanki niż tylko zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych oraz zgodność ze studium. Według WSA radni mają jednak obowiązek przed podjęciem uchwały wziąć pod uwagę oraz uzasadnić spełnienie tych dwóch podstawowych, ustawowych przesłanek. Dopiero wtedy może podjąć uchwałę ustalającą lokalizację inwestycji mieszkaniowej lub odmawiającą ustalenia takiej lokalizacji.
Sąd uznał uchwałę za zbyt lakoniczną. W dokumencie nie znalazła się nawet informacja o podmiocie, któremu odmawia się ustalenia lokalizacji inwestycji. Ponadto nie sprecyzowano, jakiego terenu odmowa dotyczy (m.in. poprzez wskazanie numerów działek). Z uchwały nie wynikało jednoznacznie, dlaczego wydano negatywną decyzję.
Kielce poniosą koszty postępowania sądowego i ponownie sprawdzą wniosek
Miasto zostało zobowiązane do zapłacenia kosztów postępowania sądowego – 797 zł (na zasądzoną kwotę składa się uiszczony wpis od skargi w wysokości 300 zł, koszty zastępstwa procesowego oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17 zł). Ponadto WSA zobowiązał Kielce do ponownego przeanalizowania wniosku dla tej inwestycji.
Specustawa mieszkaniowa tylko do 2028 roku
Specustawa mieszkaniowa została przyjęta za poprzedniej kadencji Rządu. Dokument ten ma obowiązywać do 2028 roku. Jej uchwalenie pozwoliło wprowadzić pozaplanistyczną ścieżkę realizacji inwestycji. Inwestycje mogą być jednak nawet niezgodne z zapisami planów miejscowych.
W założeniu specustawa miała ułatwić inwestorom budowanie budynków mieszkalnych wielorodzinnych z co najmniej 25 lokalami mieszkalnymi lub budynków jednorodzinnych o liczbie lokali nie mniejszej niż 10.
