Kiedy można mniej zapłacić pośrednikowi

Z reguły płacimy pośrednikowi prowizję w wysokości 1 - 3 proc. wartości mieszkania czy domu, który kupujemy przy jego pomocy. Przy czym, tam gdzie jest duży popyt na rynku, stawki te raczej sięgają górnego limitu, np. w Warszawie trzeba średnio zapłacić ok. 2,8 proc. netto - donosi „Rzeczpospolita". Choć klienci twierdzą, że pośrednicy chcą wykorzystać dzisiejszą sytuację rynkową i zawyżają stawki, sami agenci nieruchomości temu zaprzeczają. Twierdzą, że wynagrodzenie pośredników stanowi zwykle określony procent ceny transakcyjnej nieruchomości, a skoro stawki idą w górę, pośrednik otrzymuje proporcjonalnie wyższe wynagrodzenie. Różnice w prowizjach mogą być uzależnione od rodzaju transakcji, stopnia jej skomplikowania, a także zakresu oferowanych czynności, jakie określa umowa pośrednictwa.

Dla pośrednika najlepszą formą współpracy z klientem jest umowa na wyłączność. Wtedy koszty usług pośrednika pokrywa sprzedający. Nie jest to jednak dość powszechne na naszym rynku. Jak pisze „Rzeczpospolita", o atrakcyjną ofertę mieszkania dziś niełatwo, więc pośrednik prędzej pójdzie na ustępstwa, aby ją zdobyć. Obniży np. prowizję pobieraną od właściciela lokum lub nawet będzie reprezentować właściciela mieszkania za darmo, co z kolei stwarza pewne ryzyko dla kupującego, który może zapłacić o wiele wyższą prowizję.

W Polsce, w przeciwieństwie do innych krajów unijnych, z reguły pośrednicy pobierają prowizję od dwóch stron transakcji - informuje „Rzeczpospolita". Wysokość prowizji nie jest prawnie uregulowana. Możemy zatem swobodnie negocjować, ile zapłacimy pośrednikowi za wykonaną usługę.